Gürcüstanın bu tarixi məqamda sırf fərqli siyasi zövqlərə görə, NATO-dan uzaqlaşdırılması gələcək üçün bağışlanmayacaq səhvdir.

Bunu Gürcüstan parlamentinin sədri Şalva Papuaşvili məqaləsində bildirib.

Onun sözlərinə görə, gürcüləri birləşdirən siyasi məqsədlərdən birincisi Gürcüstanın NATO-ya üzvlüyü ilə bağlı məsələdir: “Ancaq bu, təəssüf ki, təkcə bizdən asılı deyil. 2002-ci ilin noyabrında yenicə Alyansa üzv olmaq üçün müraciət edən və NATO-nun “açıq qapı” siyasətini eşidən prezident Eduard Şevardnadze məşhur zarafatını etmişdi: “Lütfən, bizi açıq qapıda uzun müddət saxlamayın, üşüyə bilərik”. Şevardnadzenin 20 il əvvəl NATO səlahiyyətlilərinə yarı yumoristik xəbərdarlığında uzaqgörənlik var idi. Alyans 2008-ci ilin aprelində Buxarest sammitində Gürcüstanın üzv olacağına söz versə belə, o vaxtdan bəri NATO-nun yanaşmasında keyfiyyətcə çox az şey dəyişdi. Son onillikdə Gürcüstan avtoritar idarəetmə sistemini geridə qoyaraq demokratik təsisatlarını əsaslı şəkildə dəyişdirdi və Alyans sammitdən sammitə üzvlük vədini təkrarladıqca Gürcüstan müdafiə qabiliyyətini NATO standartlarına uyğunlaşdırdı”, - Papuaşvili qeyd edib.

Spiker vurğulayıb ki, Gürcüstan-NATO siyasi və hərbi əməkdaşlığı çox inkişaf etsə də və Gürcüstan Alyansdan əhəmiyyətli yardım alsa da, yenə də keyfiyyət baxımından NATO-nun Gürcüstanın üzvlüyü ilə bağlı kritik məsələdəki mövqeyində az dəyişiklik olub.

Gürcüstan parlamentinin spikeri yazısında Gürcüstanın üzvlük istiqamətində irəliləyişi ilə bağlı skeptiklər tərəfindən irəli sürülən şübhələr barədə də qeyd edib və deyib ki, bu şübhələr aradan qaldırılıb: “Birincisi etimad və öhdəlik haqqında idi və Gürcüstan bu sınaqdan uğurla keçdi. Son üç onillikdə, Sülh Naminə Tərəfdaşlıq təşəbbüsünün bir hissəsi olduqdan sonra Gürcüstan, şübhəsiz ki, Avro-Atlantika ailəsinin dəyərlərinə və siyasətlərinə hərtərəfli sadiq olduğunu sübut edib, böyük səylər göstərib çətinliklər və ekzistensial təhlükələrə baxmayaraq, heç vaxt Qərb yolundan dönməyib. Nümunə üçün qeyd edək ki, Əfqanıstandakı missiyada öz həyatını qurban verən gürcü əsgərləri NATO üzvü olan ölkələrin böyük əksəriyyətinin hər bir ölkəyə düşən şəxsi heyətindən çoxdur. Və siyasi baxımdan onu demək kifayətdir ki, “Gürcü Arzusu” hökuməti gələcəkdə heç bir, hətta ən skeptik siyasi qüvvə tərəfindən asanlıqla dəyişdirilə bilməyən Avro-Atlantik inteqrasiya bəndini Konstitusiyaya daxil edib”.

Papuaşvilinin sözlərinə görə Gürcüstanın üzvlüklə bağlı vədinə ikinci əks-arqument demokratik etimadnamələrin olmaması ilə bağlı idi və bununla son on ildə “Gürcü Arzusu” hökuməti üz-üzə gəlib: “Hər bir nüfuzlu beynəlxalq reytinq bu iddiaya qarşı kifayət qədər dəlil verir. Biz başa düşürük ki, demokratiya hədəf deyil, yoldur, səyahətdir. Gürcüstan demokratik dövlət kimi on il əvvəlki vəziyyətlə müqayisədə tanınmaz hala düşüb. Nəzarət və tarazlıq sistemində islahatlardan başlayaraq, Avropa idarəetmə standartlarının tətbiqinə qədər Gürcüstana Avropa perspektivini qazanmağa və ədalətli şəkildə Aİ-yə namizəd statusuna uyğun gəlməyə imkan verib. Üstəlik, indiyə qədər Gürcüstan qanunun aliliyi və idarəçilik standartları və ictimai sektorun dürüstlüyü ilə bağlı bəzi NATO üzv ölkələrindən daha yaxşı demokratik etimadnaməyə malikdir”.

Gürcüstan Parlamentinin spikeri deyib ki, üçüncü arqument onun ölkəsinin müdafiə qabiliyyətindəki keçmiş çatışmazlıqlarla bağlı olub ki, bu da aradan qaldırılıb: “Əslində, Gürcüstanın müdafiə islahatları və imkanları ilə bağlı heç bir sual qalmayıb, çünki NATO sənədlərində Gürcüstanın NATO ilə münasibətlərinin “üzvlüyə hazırlaşmaq üçün bütün praktiki alətləri ehtiva etdiyi” açıq şəkildə göstərilir. Dördüncü əks arqument Gürcüstanın NATO-ya qəbulunun regional sabitliyə töhfə verəcəyi, yoxsa əksinə, Rusiyanı “qıcıqlandıracağı” və Rusiyanın Abxaziyanı və Tsxinval bölgəsini işğal etməsini nəzərə alsaq, onu daha döyüşkən və təcavüzə meyilli edəcək və Gürcüstanın ərazi bütövlüyü şanslarına daha çox xələl gətirəcəkmi? İndi əminliklə deyə bilərik ki, yalnız qətiyyətli cavab Rusiyanın Ukraynaya təcavüzü kimi fəlakətlərin qarşısını ala bilər. Sülh və sabitliyin yeganə sahəsi NATO-nun Beşinci Maddəsi ilə qorunan ərazidir. Başqa hər yerdə potensial müharibə və qan tökülmə riskləri olan sahələrdir. Gürcüstan 2008-ci ildə artıq NATO üzvü olsaydı, nə müharibə, nə də Rusiya işğalı olardı. Gürcüstanın rədd edilməsinin Ukraynada fəlakətə səbəb ola olma ehtimalı da var".

Gürcüstan Parlamentinin spikeri vurğulayıb ki, NATO-nun qeyri-müyyənliyi və ziddiyyətli qərarları Rusiyaya vəziyyəti daha da gərginləşdirməyə imkan yaratdı. "Bütün bu keçmiş şübhələr istər Gürcüstan hökumətinin səyləri, istərsə də tarixi geosiyasi dəyişikliklərlə aradan qaldırıldığı halda, indi biz Gürcüstanın nə üçün NATO-ya qəbul oluna bilməməsi ilə bağlı başa düşülən arqument görmürük. Siz indi daxili siyasətə istinad etməklə Alyansın Gürcüstanı rədd etməsinə haqq qazandıra bilməzsiniz. Xarici siyasi maraqlarla rəqabət aparan daxili radikalizm həmişə Gürcüstanın demokratik sistemindəki çatışmazlıqlar haqqında yanlış təsəvvür yarada bilər. Ancaq bu, səbəb deyil, sadəcə bir bəhanədir. Təəssüf ki, Gürcüstanın NATO və Aİ üzvlüyünün ən qızğın tərəfdarı olan bəzi Şərqi Avropa hökumətləri, sadəcə olaraq, Gürcüstandakı siyasi tərəfdaşları hökumətdə deyil, müxalifətdə olduqları üçün indi skeptiklərə çevriliblər. NATO-nun sadiq müttəfiqi olan Estoniyanın baş nazirinin son şərhi problemi yaxşı anlamağa imkan verir. O, Gürcüstanın NATO-ya üzvlüyü üçün daha “tələsməyəcəyi”ni bildirir. Yuxarıda qeyd olunan bütün nailiyyətlər və siyasətlərlə, qavrayışlardan çox faktlara gəldikdə, heç bir şey həqiqətdən uzaq ola bilməz. Gürcüstanın bu tarixi məqamda sırf fərqli siyasi zövqlərə görə NATO-dan uzaqlaşdırılması gələcəyin bağışlamayacağı səhvdir. Gürcüstanın NATO-ya üzvlüyü partizan siyasətdən üstün olmalıdır”.